Kontynuując
omawianie przykładowego prostego systemu transakcyjnego chciałbym
poruszyć kwestię oceny jakości systemów. Oczywiście w postaci
ilościowego ujęcia zysku i ryzyka, nieodłącznie towarzyszącego
operacjom na rynkach terminowych. Podejście ilościowe, czyli
wyrażane w postaci liczb a nie opisów słownych, jest konieczne,
ponieważ wspomniane wyżej miary i wskaźniki jakości będą
niezbędne do przeprowadzania procesów optymalizacji systemu. Są to
zresztą zupełnie podstawowe pojęcia, myślę jednak że warto je
przypomnieć i zebrać w jednym miejscu.
Aby nie rozpisywać się zbytnio od razu przejdę do przypomnienia najprostszego miernika jakości systemu, jakim jest łączny skumulowany zysk (ang. cumulated gain) osiągnięty w całym rozpatrywanym okresie działania tego systemu. W bieżącym przykładzie odpowiada to przyjętemu okresowi symulacji. Oczywiście w pośrednich chwilach czasu wyraża się on poprzez sumy częściowe od początku do danej chwili.
Z
kolei klasycznym miernikiem ryzyka strategii jest obsunięcie (ang.
drawdown) które dla danej chwili wyrażane jest poprzez odjęcie
bieżącego skumulowanego zysku od maksymalnej jego wartości
osiągniętej od początku działania systemu do danej chwili.
Natomiast maksymalna wartość tej różnicy, również wyznaczana na
przedziale do rozpatrywanej chwili włącznie, jest nazywana
maksymalnym obsunięciem (ang. maximum drawdown). Nietrudno zauważyć,
że ta druga wielkość rozpatrywana jako funkcja czasu ma własność
monotoniczności – jest funkcją niemalejącą. Wynika to wprost z
jej definicji, gdyż dla rozszerzającego się zbioru wartości
maksimum nie może się zmniejszać.
Ilustracją
powyżej przypomnianych pojęć jest wykres obrazujący krzywe
kapitału (czyli w istocie skumulowane zyski, pośrednie i końcowy)
oraz wspomniane wskaźniki dla gracza stosującego przykładową
strategię z rodziny systemów transakcyjnych omawianych niedawno. Dodatkowo, jak poprzednio, wykres prezentowany jest na
tle odpowiednio przeskalowanych zmian kursów zamknięcia pary
EURUSD. Myślę, że pomaga on w intuicyjnym zrozumieniu sensu
omawianych wielkości liczbowych.
Dodatkowo
poniżej przedstawiłem również dwa inne, nieco mniej popularne,
jakkolwiek również ciekawe i ważne wskaźniki. Jeden z nich mierzy
czas (wyrażany oczywiście jako liczba interwałów) jaki minął od
ostatnio osiągniętego maksimum skumulowanych zysków i nazywany
jest niekiedy okresem płaskim (ang. flat period). A drugi z nich,
nazywany najdłuższym okresem płaskim (ang. longest flat period),
analogicznie jak przy konstrukcji miar obsunięć, stanowi maksimum z
tego pierwszego, liczone do chwili bieżącej. I, jak nietrudno się
domyślić, również on będzie mieć, z samej definicji, charakter
niemalejący.
Skoro
mamy wskaźniki jakości, to można się zabrać za ich
optymalizację. Do tego tematu zatem podejdziemy w następnym kroku.
Kontynuacja wątku tutaj.
Kontynuacja wątku tutaj.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz