Zacyfrowane na rogu froncie - Zagraj mi po trzeciej stronie szachownicy

W swym oddaniu na dystans średni znowu bieży -

Ten, z którym wciąż jej każą samą się traktować.

Wieści z jednej do drugiej, czarnej, białej wieży

Na cal wzrostu wysoka bierka śle szachowa.

W swej pamięci form małych, co kompozytorzy

W pięciolinie wpisali przed laty wybitni,

Zestaw z wirtuozerią kobiecą odtworzy

Sennym marzeniem siostry jej starszej, Alicji.

Układy najtrudniejsze, zaiste hetmańskie,

Na rozległych przestrzeniach też wreszcie zadźwięczą.

Pojedynczym podskokiem, podrygiem czy tańcem

W spełnienia stronę zmierza. Sama tylko będąc

Pionkiem, kiedy do krańca planszy już się zbliży,

Dla drugiej swojej siostry zagra - dla Elizy.


Uff... Po dwu ciężkich dość kawałkach rozważań na tematy filozoficzno-etyczne, do których skłoniła mnie medytacja nad ciekawym "portfolio", narysowanym na nocnym pejzażu miejskim przez  Agnieszkę - wytchnienie. Pozwoliłem sobie skomponować własną miniaturę, z tych, o których mówi autorka. No i oczywiście wymyślić pianistkę, która to pięknie zagra.

I teraz, na spokojnie, mogę tę część zadedykować wszystkim Calineczkom, które swym wdziękiem i talentem ubogacają ten najciekawszy ze światów. Dobrze, że jesteście!